Ustawa z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (dalej: „Ustawa AML”) obowiązuje w polskim porządku prawnym już ponad 3 lata. W trakcie tego okresu uległa zmianom w związku z koniecznością implementacji kolejnych Dyrektyw UE z zakresu AML.

Ostatnia zmiana wprowadzona ustawą z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (AML) wprowadza szereg zmian, które miały na celu dostosowanie polskiego ustawodawstwa do zapisów wynikających z tzw. V Dyrektywy AML m.in. przykładowo rozszerzając listę instytucji obowiązanych o kolejne nowe podmioty, doprecyzowując zakres definicji ustawowych, wprowadzając mechanizm warunkujący konieczność przeprowadzania weryfikacji danych zawartych w Centralnym Rejestrze Beneficjentów Rzeczywistych, doprecyzowując zasady stosowania środków bezpieczeństwa finansowego, w tym rozszerzając katalog okoliczności, które przemawiają za stosowaniem wzmożonych środków bezpieczeństwa finansowego czy uszczegółowiając zasady przechowywania przez instytucje obowiązane informacji i dokumentów.

To na co chcielibyśmy zwrócić szczególną uwagę podmiotów gospodarczych będących instytucjami obowiązanymi to konieczność każdorazowego dostosowywania obowiązujących wewnętrznie w danym podmiocie procedur wewnętrznych regulujących kwestie AML, a wynikających z danej zmiany przepisów.

Instytucje obowiązane mają bowiem obowiązek aktualizacji wszelkich danych dotyczących materii AML w swojej organizacji, począwszy od dostosowania treści obowiązujących procedur, poprzez prawidłowe stosowanie przepisów prawnych i nałożonych na nie nowych obowiązków, na zapewnieniu programów szkoleniowych swoim pracownikom kończąc.

Brak reakcji ze strony instytucji obowiązanych na zmieniające się prawo w zakresie AML, tj. niedostosowanie zmian i brak:

• wyznaczenia osób odpowiedzialnych za wykonywanie obowiązków określonych Ustawą AML,
• sporządzenia oceny ryzyka oraz jej aktualizacji,
• stosowania określonych Ustawą AML środków bezpieczeństwa finansowego i dokumentowania ich zastosowania,
• wprowadzenia procedury wewnętrznej i jej aktualizacji,
• wdrożenia procedury anonimowego zgłaszania naruszeń
• zapewnienia udziału osób wykonujących obowiązki związane z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu w programach szkoleniowych,

naraża instytucje obowiązane na karę administracyjną. Karą administracyjną jest nie tylko kara polegająca na publikacji informacji o instytucji obowiązanej i zakresie naruszenia przepisów w Biuletynie Informacji Publicznej, ale również nakaz zaprzestania podejmowania przez instytucję określonych czynności, cofnięcie koncesji czy dotkliwa kara pieniężna.

Warto przygotowywać i dostosowywać się do zmieniającej się regulacji w ww. zakresie. Mamy wówczas szansę uchronić się od możliwości otrzymania kary z tytułu niedopełnienia przez instytucję obowiązaną obowiązków wynikających z Ustawy AML.

W razie potrzeby wsparcia w zakresie AML zapraszam do kontaktu.